الزام به داشتن ۶۰۰ واگن باری از موانع توسعه ریلی

بازگشت به نوشته‌ها

الزام به داشتن ۶۰۰ واگن باری از موانع توسعه ریلی

ریل نیوز

مدیرعامل شرکت سپهر زاوه طوس، مصوبه دسترسی آزاد به شبکه ریلی در سال ۱۳۸۴ را که طی آن، حد نصاب واگن جهت صدور بارنامه را ۶۰۰ دستگاه واگن تعیین کرده بود، یکی از موانع پیش روی ورود سرمایه‌گذار دانست و خواستار بازنگری در آن شد.

محی‌الدین صبوحی، مدیرعامل شرکت سپهر زاوه طوس، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ریل نیوز، به تشریح بخشی از فعالیت‌های این شرکت در هلدینگ متشکل از یک کارخانه سیمان و مجموعه‌ای از ناوگان ریلی و جاده‌ای که در زمینه جابه‌جایی بار سیمان و سایر محمولات فعال است، پرداخت.

وی با بیان اینکه این هلدینگ مطابق آمار تقریبا هر سال بالاترین رتبه را در زمینه صادرات ریلی سیمان کسب کرده است، خاطرنشان کرد: این شرکت در مسیر توسعه قرار دارد و اکنون نیز در نظر دارد تا با افزایش ناوگان بار خود را از طریق ریل در مسیرهای جدید از جمله افغانستان صادر نماید.

مدیر عامل شرکت سپهر زاوه طوس با بیان اینکه هم‌اکنون این شرکت دارای  ۳۴۰ دستگاه واگن باری است، خاطرنشان کرد: در گذشته، مجموع واگن‌های باری این شرکت حدود ۲۷۰ دستگاه واگن بود که با الحاق ۷۰ دستگاه واگن دیگر، تعداد واگن‌های باریش افزایش پیدا کرده است که با احتساب واگن‌های اجاره‌ای، تعداد واگن‌های این شرکت به بیش از ۶۰۰ دستگاه واگن می‌رسد.

صبوحی، با انتقاد از مصوبه سال ۱۳۸۴ مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه حداقل تعداد واگن‌های باری، می‌بایست ۶۰۰ دستگاه باشند تا اجازه بارنامه به آن‌ها داده شود، تصریح کرد: مشخص نیست که در آن زمان، قانونگذار به چه دلیل چنین قوانین دست و پاگیر را مطرح و آن را مصوب کرده است در حالی که اکثر گروه های تولیدی و یا لجستیکی داخل کشور نه توان و نه نیاز تامین این تیراژ ناوگان را داشته‌اند و به همین دلیل این قانون ،مانع قلمداد شده و کمکی به توسعه حمل و نقل ریلی نمی‌کند.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بهای خرید یک واگن باری لبه کوتاه  ۴ میلیارد تومان تمام می‌شود ، تاکید کرد: در چنین شرایطی، اینکه بخواهیم تعداد واگن‌های شخصی خود را به حد نصاب قانونی ۶۰۰ دستگاه برسانیم، می‌بایست حدود هزار میلیارد تومان هزینه نمائیم که این امکان، در شرایط حاضر برای ما وجود ندارد.

مدیر عامل شرکت سپهر زاوه طوس، ضمن قدردانی از حمایت‌های مدیرعامل راه‌آهن از فعالان حوزه ریلی، تاکید کرد: با وجود تمامی حمایت‌ها؛ اما سرمایه‌گذاری در این صنعت بسیار پر ریسک است، چون بازگشت سرمایه در این حوزه وابسته به شرایطی دارد که امکان کنترل یا پیش بینی‌ آن‌ها وجود ندارد.

صبوحی با اشاره به اینکه شرکت سپهر زاوه طوس، با وجود همه مشکلات، همچنان در صدد توسعه افزایش ناوگان ریلی خود است، خاطرنشان کرد: اکنون سفارش ۳۰ دستگاه واگن باری داده‌ایم و برای سال آینده نیز در صدد هستیم تا ۳۰ دستگاه واگن باری دیگر نیز به مجموع ناوگان ریلی خود بی‌افزائیم.

وی عمده مشکلات سرمایه‌گذاری در صنعت حمل و نقل ریلی را به چند دسته تقسیم کرد و افزود: یکی از مشکلات، مربوط به پیش‌بینی ناپذیر بودن برخورد سازمان‌های دولتی با شرکت‌های فعال در این بخش است . به طور مثال در سال گذشته، سازمان امور مالیاتی، طی مصوبه‌ای اعلام داشت که حمل و نقل ریلی و جاده‌ای از دادن مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند که همین موضوع باعث شد تا صاحبان کالا، مالیات ارزش افزوده خدمات دریافتی خود را به ما نپردازند در حالی که راه‌آهن این مبالغ را در حساب بدهکار ما قرار می‌دهد و این هزینه در کنار نرخ شناور مفاصای تامین اجتماعی تا حدود ۱۵ درصد مغایر پیش بینی‌های اولیه ما قبل از خرید واگن بود و مبالغ هنگفتی را به مجموع سبد هزینه‌های ما افزود. بماند که مبلغ و زمان دستگیر شدن تسهیلات بهینه شدن مصرف سوخت برای شرکت کماکان مبهم بوده و به هیچ عنوان قابل محاسبه نیست.

مدیر عامل شرکت سپهر زاوه طوس، با اشاره به دیگر مشکلات سرمایه‌گذاری در صنعت حمل و نقل ریلی، خاطرنشان کرد: اکنون ما نمی‌دانیم که چه تعداد واگن لبه بلند یا کوتاه و … یا چه میزان کشش در شبکه ریلی کشور مورد نیاز است ، فقط به‌صورت کلی می‌دانیم واگن و کشش مورد نیاز است. در واقع به نوعی سرمایه‌های ورودی به این بخش سلیقه‌ای و به فراخور نیازهای کوتاه مدت شکل می‌گیرند. اگر بانک اطلاعاتی جامعی در این زمینه وجود داشت حتی می‌شد در بخش‌های بحرانی‌تر بر اساس اولویت مشوق تعریف و شکوفایی ایجاد نکرد، نه آنکه شاهد رشد نامتوازن ناوگان و کشش باشیم.

صبوحی در ادامه، عنوان کرد: در همین رابطه و بعد از گشایش‌های مطرح در همکاری با کشورهای مشترک المنافع و پیمان شانگهای ، شرکت‌ها باید حتی نسبت به نوع بوژی مورد استفاده در واگن‌های خود تصمیم بگیرند و آگاه باشند در حالی که اکثر سازندگان واگن، بوژی‌ای را تحویل می‌دهند که قابلیت سیر در حوزه CIS را ندارند که همین موضوع، مشکلاتی را برای صاحبان بار و واگن در آینده‌ای نه چندان دور به همراه خواهد داشت، زیرا می‌دانیم دیر یا زود باید ناوگان ایرانی هم متقابلا در آسیای میانه و روسیه سیر داشته باشند.

گفتنی است؛ شرکت حمل و نقل بین المللی سپهر زاوه طوس، با سرمایه گذاری مستقیم سیمان زاوه تربت، فعالیت خود را از سال ۱۳۸۷ آغاز کرده است. زمینه اصلی فعالیت این شرکت، حمل محصولات تولیدی کارخانه سیمان زاوه تربت شامل کلینکر و سیمان است.

خبرنگار: فرهاد امیرخانی

اشتراک این پست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بازگشت به نوشته‌ها