مسئولین شرکت راه‌آهن ج.ا.ا. ادعا می‌کنند که سقوط حمل بار ریلی طی دوره ۳ ساله مدیریت اخیر طبیعی بوده و آنچه غیرطبیعی است، رشد خوب آن در سال‌های کرونا بوده است. آن‌ها مدعیند که در سال 1399 همه‌گیری کرونا و کاهش مسافران ریلی، موجب تردد کمتر قطارهای مسافری، خلوت شدن شبکه ریلی، تردد بیشتر قطارهای باری و تبعاً افزایش حمل بار ریلی شده بود و در سال‌های بعد، با رفع محدودیت‌های کرونایی، افزایش مجدد تردد قطارهای مسافری موجب رشد ترافیک شبکه و کاهش بدیهی حمل بار ریلی شده است.
داده‌های آماری راه‌آهن نشان می‌دهد که این ادعا واقعیت ندارد. آمار مربوط به تردد قطارهای باری و مسافری نشان می‌دهد که در سال استثنایی کرونایی ۱۳۹۹ با وجود کاهش ۴۰ درصدی تردد قطارهای مسافری (بر حسب شاخص قطار-کیلومتر مسافری) نسبت به سال ۱۳۹۸، تردد قطارهای باری فقط ۷ درصد رشد داشته است. در عین حال باید دانست که امکان استفاده از لکوموتیو مسافری برای حمل بار نیز فراهم نیست. در سال‌های ۱۳۹۵ الی ۱۳۹۸، با این که تردد قطارهای مسافری بیشتر از ۳ سال اخیر بوده و روند رو به رشدی نیز داشته است و با این که تعداد و ظرفیت حمل واگن‌های باری و لکوموتیوها کمتر از ۳ سال اخیر بوده، عملکرد حمل بار ریلی نیز به‌طورمتوسط بیش از متوسط دوره ۳ ساله ۱۴۰۰ الی ۱۴۰۲ بوده است. به بیان ساده‌تر در سال‌های پیش از کرونا، با وجود ترافیک بیشتر قطارهای مسافری و جمعیت کمتر واگن‌های باری و لکوموتیوها نسبت به دوره ۳ ساله مدیریت اخیر راه‌آهن، حمل بار ریلی به طرز چشم‌گیری بیشتر بوده است. بنابراین ادعای راه‌آهن مبنی‌بر طبیعی بودن سقوط عملکرد حمل بار ریلی کشور در 3 سال اخیر، ادعای نادرستی است.
داده‌های آماری راه‌آهن نشان می‌دهد که در سال‌های پیش از کرونا، با وجود ترافیک بیشتر قطارهای مسافری و جمعیت کمتر واگن‌های باری و لکوموتیوها نسبت به دوره ۳ ساله مدیریت اخیر راه‌آهن، حمل بار ریلی به طرز چشم‌گیری بیشتر بوده است. بنابراین ادعای راه‌آهن مبنی‌بر طبیعی بودن سقوط عملکرد حمل بار ریلی کشور در 3 سال اخیر، ادعای نادرستی است.
