عضو محترم هیئت مدیره انجمن و مدیرعامل سابق شرکت راه‌آهن و سازمان بنادر در گفتگو با خبرنگار دوماهنامه ندای حمل و نقل ریلی اظهار کرد: تکمیل شبکه ریلی کشور بر اجرای قطارهای پر سرعت اولویت دارد
یکی از اتفاق‌های خوبی که بعد از انقلاب در بخش حمل‌ونقل افتاد اهمیت توسعه ریلی بود که ما در 40 سال گذشته شاهد این هستیم که میزان توسعه خطوط ریلی نسبت به قبل از انقلاب هر سال دو برابر بوده است و سالانه حدود 140 کیلومتر خط جدید ایجاد شده است البته این دلیلی نیست که فکر کنیم هر آن چیزی که در این حوزه نیاز داریم برطرف شده است و فاصله زیادی با اهداف داریم. که از دلایل این فاصله در عدم رشد ریلی را باید افزایش و رشد شهرنشینی و توسعه صنعتی دانست.
سهم حمل و نقل ریلی نسبت به دو دهه گذشته عدد تقریبا ثابتی بوده است و در برخی موارد حتی با کاهش هم همراه بوده است. علت این امر را باید در این دید که به اندازه‌ای که در حوزه‌های دیگر سرمایه‌گذاری شده است در این حوزه و بخش سرمایه‌گذاری لازم صورت نگرفته است.
مساله دیگری که در حمل‌ونقل ریلی مطرح می‌شود، بحث کیفی است. از نظر کیفی در حوزه بار باید به سمت قطارهای سنگین‌تر پیش برویم یعنی قطارهایی که حمل‌ونقل کالا را در ابعاد وسیع‌تری انجام می‌دهند و متاسفانه هنوز نتوانسته‌ایم حتی یک مسیر را به قطارهای سنگین یا برقی مجهز کنیم.
در بخش مسافری هم مساله سرعت قطارها باید مدنظر قرار گیرد و در مسیر شهرهای پرجمعیت مثل تهران – تبریز یا تهران – مشهد ما باید هر چه سریع‌تر این مسیرها را به قطارهای برقی و پرسرعت مجهز کنیم و با توجه به موقعیت و جایگاهی که کشور ما دارد در مقایسه با کشورهای مشابه در این حوزه‌ها عقب هستیم.
این مسائل باعث شده تا میزان تقاضا چه در حوزه باری و چه مسافری زیاد نباشد و حتی شاهد کاهش میزان تقاضا هستیم.
متن کامل این گفت‌وگو را در شماره آینده دوماهنامه «ندای ریلی» بخوانید.
لینک کوتاه:
