داشتن ۲۵هزار کیلومتر خط ریلی از دیگر اهداف چشم‌انداز راه‌آهن در سال ۱۴۰۴ است و براساس این سند باید سالانه حداقل هزار کیلومتر راه‌آهن جدید در کشور ساخته شود اما از زمان تدوین سند تاکنون سالانه حدود ۳۵۰ کیلومتر ریل ساخته شده و حدود ۸۰درصد خطوط اصلی موجود تک‌مسیره هستند. دارابودن ناوگان ریلی با متوسط عمر ۱۵سال از دیگر اهداف چشم‌انداز راه‌آهن در سال ۱۴۰۴ است اما در حال حاضر متوسط عمر ناوگان ریلی کشور ۳۰سال است. نگاهی به این اهداف کافی است تا بخشی از موارد مصرف بودجه راه‌آهن مشخص شود.
به نظر می‌رسد تمرکز اصلی بودجه عمرانی راه‌آهن باید بر نوسازی ناوگان ریلی، ساخت خطوط راه‌آهن و توسعه راهکارهای افزایش سهم حمل‌ونقل ریلی در حمل کالا و مسافر باشد. از سوی دیگر در تدوین سیاست‌های کلان و برنامه ششم توسعه بر زمینه‌سازی حضور بخش خصوصی در حوزه ریلی و توسعه قطارهای حومه‌ای تاکید شده است. در لایحه بودجه ۹۶ نیز به‌طور ویژه به قطارهای حومه‌ای پرداخته شده که این نشاندهنده آشکار شدن اهمیت این حوزه برای دولتمردان است. در جدول شماره ۱۵ لایحه بودجه سال ۱۳۹۶ به‌طور خاص به قطار حومه‌ای در ۵ استان مختلف کشور پرداخته شده است.
در این جدول ۷ طرح قطار حومه‌ای مورد توجه قرار گرفته که ۳ قطار مربوط به تهران است. از همه این مسائل که بگذریم، بخش مهم دیگری که می‌تواند یکی از حوزه‌های مصرف بودجه باشد، افزایش ایمنی به‌ویژه در بخش مسافری راه‌آهن با توسعه فناوری‌های روز است. هنوز مدت زیادی از سانحه «هفت‌خوان» نگذشته و همانطور که در گزارش و تحلیل کارشناسان از سانحه گفته شد، با وجود تجهیز این خط به سیستم خودکار، به دلیل خطاهای فراوان، این سیستم قابلیت خود را از دست داده و زمینه برای بروز خطای انسانی افزایش یافته است. بنابراین به نظر می‌رسد یکی از حوزه‌های مهم مصرف بودجه راه‌آهن ارتقای سیستم کنترل خودکار قطار در مسیرهای پرتردد و توسعه ایمنی قطارهای مسافری است. اگرچه در حال حاضر صنعت ریلی از اهداف چشم‌انداز ۱۴۰۴ فاصله بسیاری دارد اما با توجه به اینکه صنعت ریلی یکی از ۴ حوزه مورد توجه هیات دولت در تنظیم لایحه بودجه سال ۹۶ بوده، می‌توان به تحقق بخش زیادی از این اهداف در سال‌های آینده امیدوار بود.
