به گزارش روزنامه دنیای خودرو، از تلاش کشورهای آسیایی برای توسعه خطوط ریلی پرسرعت گرفته تا برنامه‌های کشورهای اروپایی برای به حداقل رساندن دی‌اکسیدکربن تولیدی توسط سوخت وسایل نقلیه ریلی و جایگزینی آن با مواردی چون بخار، باد و دیگر تغذیه‌کنندگان پیشرانه‌ها، همگی از تلاش‌هایی هستند که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان درخشان‌ترین پروژه‌های انجام‌شده در سطح جهانی، در سال گذشته میلادی یاد کرد. در این زمینه، پایگاه خبری «مجله راه‌آهن اروپا» گفت‌وگویی را با جان پیر لوبینو، مدیرکل انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل ریلی انجام داده که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
با نگاهی به سال 2016، به نظرتان چشمگیرترین تحولات و پروژه‌های این سال چه بوده است؟
– به‌دلایل بسیاری سال 2016 سال بسیار مهمی به‌خصوص در بخش حمل‌ونقل بود. گذشته از همه تحولات و سرمایه‌گذاری‌ها، چه در زیرساخت‌های جدید و چه در نوسازی، سال 2016 را می‌توان سال «COP22»، بیست‌و‌دومین کنفرانس احزاب کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب‌و‌هوا که در تاریخ 7 تا 18 نوامبر سال گذشته برگزار شد نامید. کنفرانسی با شرکت احزاب مختلف که پس از کنفرانس مهم «COP21» به وقوع پیوست.
بخش حمل‌ونقل به‌شدت تحت تاثیر تحرک پایدار و توسعه است و این کنفرانس اقدامات محکم و بسیار جدی را برای شناسایی و کاهش آلودگی و همچنین جداسازی دی‌اکسیدکربن از سوخت‌های مورداستفاده در ناوگان حمل‌ونقل انجام داده است. بخش ریلی هم به‌طور ویژه در کنار انجمن بین‌المللی راه‌آهن، تعدادی پروژه فنی ازجمله کاهش انتشار گاز دی‌اکسیدکربن و بهینه‌سازی مصرف انرژی را آغاز و از آن‌ها حمایت کرده است تا در سال‌های آینده شاهد تحولاتی عظیم در بخش ریلی باشیم.
چشم‌انداز سال 2017 را چگونه می‌بینید؟
– 2017 باید سالی باشد که در آن استراتژی‌ها و تصمیم‌گیری‌هایی بسیار مهم، به‌ویژه در زمینه اجرای تحرک پایدار که در گزارش سازمان ملل متحد در پایان سال 2016 نیز به آن اشاره جدی شده است، اتخاد شود. چند پروژه نیز در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه اروپا و دنیا برای ایجاد زیرساخت‌هایی جدید و به‌طور خاص برای تکمیل کریدور شرق به غرب و شمال به جنوب، در جهت ایجاد دالان‌هایی ارتباطی میان بازارهای اروپایی و آسیایی در دست اجراست.
همچنین، تحقیقات و نوآوری تبدیل به یک کانون علاقه برای تعدادی از تولیدکنندگان و اپراتورها شده است تا برنامه همه‌گیر «Shift2Rail – انتقال به ریل» را با قدرت هرچه تمام آغاز کنند. البته، اقدامات دیگری را برای توسعه استراتژی‌های جدید خدمات در دنیای دیجیتال یا در حال دیجیتالیزه شدن در نظر گرفته‌ایم، جایی که تلاقی صنعتی‌سازی و اطلاعات‌محور شدن، نیاز به تبدیل به یکی از اولویت‌های اصلی دارد.
این برنامه‌ها به بسیاری از اقدامات و همکاری‌ها در حوزه اکوسیستم ریلی و چند استارت‌آپ مشتاق به حضور در حوزه ما سرعت خواهد بخشید. انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل ریلی از طریق پلت‌فرم‌های دیجیتال و پیشرفت کاغذ دیجیتال و ایده‌هایی این‌چنین، راه را برای تعاملات، به اشتراک‌گذاری‌ها و … توسط اعضا باز کرده است. این مورد نیز یکی از بخش‌های اصلی و موردتوجه این بخش در سال‌های آینده است.
آیا فکر می‌کنید اجرای فن‌آوری‌های جدید و استفاده از داده‌های بزرگ در سال 2017 از اهمیتی روبه رشد، هم برای مسافران و هم اپراتورها برخوردار می‌شود؟
– قطعا در این مورد احترام به اطلاعات می‌تواند کلید اصلی باشد، نه‌تنها مجموعه‌ای از داده‌ها، بلکه مجموعه، اتصال، کنترل و اصلاح از ملزومات مهم در این موضوع به شمار می‌روند. این موارد برای بهبود بهره‌وری، خدمات به مشتریان و همچنین روان‌سازی اطلاعات و توسعه خدمات بین‌المللی چه در حوزه مسافری و چه در حوزه باری بسیار مهم هستند.
به نظر شما چه پروژه‌هایی در این سال توجهات را به خود جلب خواهند کرد؟
– مشاهده می‌کنیم که تعدادی از کشورهای توسعه‌یافته در سراسر جهان در حال تمرکز استراتژی خود روی به‌روزرسانی شبکه‌های موجود به‌منظور بهبود بهره‌وری و خدمات‌گیری از این شبکه‌های به ارث رسیده از گذشته هستند. در دیگر کشورها و کشورهای در حال‌توسعه هم می‌بینیم زیرساخت‌های جدید در نظر گرفته شده‌اند و این مژده بسیار خوبی برای نقش حمل‌ونقل ریلی در تحرک کالاها، مردم و همچنین توسعه اجتماعی و اقتصادی جهان است.
به نظر شما در سال 2017 با چه چالش‌هایی روبه‌رو خواهیم بود؟
– بدیهی است همه این پروژه‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین دارند و با مشکلات مالی در سراسر جهان، این موضوع یک چالش بزرگ برای کارکنان راه‌آهن، سهامداران مالی و تصمیم‌گیرندگان سیاسی خواهد بود. این چالش‌ها را می‌توان در پنج مورد که جزو موضوعات استراتژیک اساسی برای تمام طرح‌های حمل‌ونقل هستند، خلاصه کرد. زیرساخت‌ها را می‌توان کلید هرنوع تحرک دانست.
این تحرکات نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین در بلندمدت دارد، در حالی که بازگشت سرمایه بسیار کم‌سرعت اتفاق می‌افتد، این بدین معنی است که این سرمایه‌گذاری‌ها و تکنولوژی‌ها نیازمند نوآوری‌های بسیاری هستند و اینکه این فن‌آوری‌ها یا طرح‌های مالی، چه با امکانات باز بودجه‌های دولتی یا خصوصی تامین شده باشند، درنهایت به‌طور فزاینده‌ای نیاز به نوآوری‌های نسل جوان، دانشگاهیان، استارت‌آپ‌ها و … دارند تا خلاقیت در بخش راه‌آهن، که یکی از لازمه‌های اصلی این صنعت است، مغفول واقع نشود.
درنهایت، چالش پنجم ادغام روش‌های مختلف حمل‌ونقل است به گونه‌ای که جامعه بتواند به بهترین شکل ممکن از خدمات هر یک از شاخه‌های حمل‌ونقل بهره‌مند و زنجیره لجستیک هم به نفع مسافر و هم به نفع کالا و صاحب‌کالا تمام شود.
