خوشبختانه سوانح ریلی نسبت به سال‌های گذشته کاهش داشته و در زمینه ایمن‌سازی خطوط و تجهیز شبکه ریلی به سیستم‌های ارتباطی و هشداردهنده، اقدامات بسیار زیادی انجام شده است.
در حال حاضر ۱۱ استان از شبکه ریلی بهره‌مند نیستند اما اتصال مراکز مهم تجاری و اقتصادی به شبکه سراسری ریلی از برنامه‌های مهم راه‌آهن است که باید متناسب با آن تعداد ناوگان باری و مسافری را افزایش دهیم.
از دیگر سیاست‌های کلی نظام در زمینه حمل‌ونقل کشور می‌توان به افزایش بهره‌وری از طریق پیشرفت و بهبود روش‌های حمل‌ونقل، مدیریت منابع انسانی و اطلاعات و همچنین توسعه و اصلاح شبکه حمل‌ونقل اشاره کرد. نگرش شبکه‌ای به توسعه محورها، آمایش سرزمین، ملاحظات دفاعی ـ امنیتی، سودآوری ملی، موقعیت ترانزیتی کشور و تقاضا از نکات مهم در زمینه توسعه و اصلاح شبکه حمل‌ونقل به شمار می‌روند.
فراهم کردن زمینه جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و جلب مشارکت مردم، گسترش پوشش بیمه در همه فعالیت‌های ریلی و دستیابی به سهم بیشتر از بازار حمل‌ونقل بین‌المللی از دیگر سیاست‌های کلی نظام حمل‌ونقل کشور است.
مجموع بار حمل شده در سال گذشته به‌وسیله همه بخش‌های حمل‌ونقل ۶۵۰میلیون تن و سهم راه‌آهن در این میان ۳۵میلیون تن بوده که امیدواریم در سال‌های آینده شاهد افزایش جابه‌جایی بار به‌وسیله راه‌آهن و ارتقای جایگاه آن در مقایسه با دیگر حوزه‌ها باشیم. سرمایه‌گذاری در بخش دولتی مانند راه‌آهن نیازمند مشوق‌هایی است که در این زمینه اقدامات ویژه‌ای در حال انجام است.
در برنامه ششم توسعه بر اولویت حمل‌ونقل ریلی در توسعه حمل‌ونقل، ایجاد مزیت‌های رقابتی و توسعه جابه‌جایی بار تاکید شده است. خوشبختانه راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران همکاری قابل‌توجهی را با کشورهای صاحب فناوری آغاز کرده که این امر نقش مهمی در بهبود و توسعه شبکه ریلی، تونل‌ها، پل‌ها و ناوگان این بخش دارد.
البته راه‌آهن کشور با چالش‌های عمده‌ای نیز مواجه است که شرایط نابرابر در بازار رقابتی حمل بار با جاده و ریل به دلیل دریافت عوارض ناچیز از حمل جاده‌ای، ارزان بودن قیمت گازوئیل و دریافت نامتوازن مالیات ارزش‌افزوده برخی از این چالش‌هاست. سهم ناچیز بخش خصوصی در مدیریت و سرمایه‌گذاری حمل‌ونقل ریلی و سهم اندک بخش ریلی از منابع عمومی نیز از دیگر مشکلات موجود در مسیر فعالیت‌های حمل‌ونقل ریلی است.
